Tarım İşletmelerinde Dışsal Çevre Öğeleri

TARIM İŞLETMELERİNDE DIŞSAL ÇEVRE ÖĞELERİ

Tarım işletmeleri; dış çevreyle sürekli ilişki içerisinde olan tarımsal mal ve hizmet üretmek için kurulmuş birimlerdir. Tarım işletmeleri fiziki olarak dış çevreye uygun olarak kurulmaktadır. Hinterlandında çayır ve mera arazisi olan, yem bitkisi yetiştirilen noktalarda hayvancılık daha yaygın olarak yapılmaktadır. Özetle tarım işletmeleri bölgenin iklim, toprak yapısı, sulama imkânı gibi etmenlere göre şekillenmektedir. Dışsal çevre olarak sadece fiziki çevre anlaşılmamalıdır.

Tarım işletmeleri her ne kadar içerde bir takım faaliyetleri gerçekleştirse de dış çevrede gerçekleşen değişimlerden etkilenme ve bu değişimlere uyum göstermek durumunda kalmaktadır. Tarımsal işletmelerin karşılıklı etkileşim olduğu başlıca dışsal çevre öğeleri arasında rakip işletmeler, alıcı ve satıcılar, halk, teknoloji, işgücü, devlet, kooperatif ve birlikler sayılabilmektedir.

Rakip işletmeler bir işletmenin olağan bir şekilde etkileşime girmek zorunda kaldığı dışsal çevre faktörleridir. Rakip işletmenin ürün kalitesi ve miktarı, satış fiyatları, lojistik kabiliyeti, kullandığı teknoloji işletmenin rekabet gücünü etkilemektedir. İşletmeler sürekli kapasitelerini arttırma eğilimine girmektedirler.

Alıcı ve satıcılar ile halk tarım işletmesinin tedarikçileri ve müşterileri arasında yer almaktadırlar. Tarım işletmelerinin hammadde tedarik gücünün artması üretim maliyetlerinde bir azalmaya, müşterilerinin artması ise gelir düzeyinin yükselmesine neden olmaktadır. Alıcı ve satıcılar tarımsal işletmenin dışsal çevresinde yer almakla birlikte işletmeyle bir bütün olarak değerlendirilmesi gereken faktörler arasında sayılmaktadır.

Teknoloji tarımsal işletmelerin sürekli takip etmesi gereken önemli bir dışsal çevre öğesidir. Teknoloji ile tarım işletmelerinde işletme faaliyetleri daha kolay kolay hızlı ve kontrollü bir şekilde yürütülmektedir. İşletmeler teknoloji ile rakiplerinden ayrılmaktadır. Teknolojik alt yapısına yatırım yapan işletmeler hızlı bir şekilde dış çevreye uyum ve büyüme sağlamaktadır.

İşgücü tarımsal işletmeler de halen en büyük girdiler arasında gelmektedir. Tarımsal üretimde tam otomasyon sağlanamadığı için insan işgücüne ihtiyaç her dönemde yoğun bir şekilde devam etmektedir. Tarımsal işletmelerde işgücü genel olarak aile bireylerinden sağlansa da ürün çeşidine göre bazı dönemlerde farklı bölgelerden işgücü temin etme ihtiyacı duyulmaktadır. İşgücüne ulaşım ve ücret düzeyleri işletmenin performansını etkilemektedir.

Devlet tarımsal işletmelerin uyum sağlamak zorunda oldukları başlıca dışsal öğelerdendir. Devlet tarımsal işletmelerin paydaş olduğu her alanda yasal düzenlemeler yürürlüğe koyarak tarımsal işletmeler için bazen kısıtlayıcı bazen de teşvik edici rol üstlenmektedir. İşletmelerin de lehine olan ürün piyasalarının istikrarı için kontrol mekanizmasının devlet tarafından teşekkül edilmesi gerekmektedir.

Kooperatif ve birlikler tarım işletmelerinin her alanda koordinasyon sağlayabilecekleri, eksikliklerini bu alandan tamamlayabilecekleri, kolektif bir şekilde işletmelerini büyütebilecekleri dışsal çevre faktörleridir. İşletmelerin kooperatif ve birlik bünyelerinde faaliyetlerini yürütmeleri işletmelere bir çok açıdan avantaj sağlanmaktadır.

Fatih BORAN

Yorum Gönder

Güvenlik Kodu 20 + 5 = ?
Bu site, Bulut Web Site Web Tasarım Sistemi kullanmaktadır.
Şimdi Ara Canlı Yardım